Mijn eerste boek in 1982 ging over robots. Over robots die de fabriek inkwamen. Hoe ze als flexibele machine zwaar en eentonig werk in de fabriek konden overnemen. Naast geïnteresseerde bedrijven voor deze nieuwe vorm van industriële automatisering, trok de studie ook de aandacht van journalisten die graag wilden horen wanneer dit soort robots ons thuis zouden gaan ondersteunen. Op dat moment was de huisrobot echter nog een toekomstdroom. Maar met de mededeling van Apple afgelopen week lijkt die toekomst een stuk dichterbij gekomen. Afgelopen decennia kwam robotachtige techniek in en rond het huis beschikbaar: robotmaaiers en -stofzuigers die stil en zelfstandig dit saaie werk van ons over konden nemen. Of de huisdier-achtige huisrobots zoals Amazons Astro die kan oppassen en waken als je van huis bent of Sony’s robothondje Aibo. Tenslotte de serveer-robots die we in steeds meer horeca-gelegenheden zien verschijnen. Het idee van robots in ons huis en de dienstensector is niet nieuw. Maar met de komst van de nieuwe AI-spraakmogelijkheden, ontstaan totaal nieuwe communicatie- en gebruiksmogelijkheden. Wat kunnen we de komende jaren allemaal verwachten?

Waarom robots?

In de continue ontwikkeling om met techniek ons leven makkelijker en beter te maken, is het gebruik van mechanische robottechniek logisch. De mogelijkheid om het fysieke werk van de mens (gedeeltelijk) over te nemen, lijkt handig en economisch zinvol. Een robot is nooit ziek, heeft geen vrije dagen, vraagt geen opslag en komt nooit te laat. Hoewel we kenniswerk steeds vaker vanuit ons huis kunnen leveren, zijn er nog vele beroepen waar menselijke ‘handjes en oogjes’ nodig zijn om het dagelijkse werk uit te voeren. Denk aan horeca, zorg, amusement en bewaking. De vaak grote, industriële robots hebben het nadeel dat zij slechts in beveiligde industriële omgevingen aan het werk kunnen worden gezet. Nu komt een kleinere mobiele robot naar zowel de publieke als privacy ruimten in en om ons huis. 

Als we zelfrijdende auto’s kunnen maken, moet een vergelijkbare huis, tuin of bedienende robot technisch geen probleem zijn. Zeker als de robot in goed gedefinieerde ruimtes zijn werk kan doen. De gamechanger in de huidige evolutie van ‘domestic robots’ is natuurlijk de ontwikkeling van nieuwe spraakmogelijkheden, AI en machinelearning. Deze technieken geven robots het vermogen om – naast op menselijk niveau te communiceren – ook om te leren, zelfstandig beslissingen te nemen en zich zonder menselijke tussenkomst aan te passen aan nieuwe situaties. Hierdoor nemen opeens de mogelijkheden enorm toe en kunnen ze taken uitvoeren die tot voor kort, door hun complexiteit en nuance, ondenkbaar waren. 

De robots in de huiselijke sfeer

De sprong naar het gebruik van robots in huis is wellicht het meest revolutionaire van de huidige robot-ontwikkeling. Ze kunnen zich steeds nauwkeuriger – en dus veiliger – in een door mensen bewoonde omgeving bewegen en taken uitvoeren. Sensoren, camera’s en draadloze communicatie en navigatie maken hen goed bestuurbare apparaten, die we precies kunnen instrueren wat wel en niet te doen in allerlei voorkomende situaties. Een belangrijk aspect ligt op het gebied van personalisatie en specifieke aanpassingen. Zelfs traplopen en deuren openen is technisch geen beperking meer. Hierdoor kunnen zij zelfs een integraal onderdeel van een huishouden worden. 

Huisrobots kunnen ons dagelijks leven in en rond huis veraangenamen en lijkt een brede en aantrekkelijke markt voor allerlei innovaties. De huiselijke markt voor robots was in 2020  wereldwijd enkele miljarden euro’s groot. Met indicaties van een potentiële groei van tien tot twintig procent kan het in 2030 een honderden miljarden-business zijn. De huishoudelijke taken die huisrobots kunnen uitvoeren, lopen van schoonmaken tot koken en serveren en van beveiliging tot gezelschap. De gebruiksvriendelijkheid neemt elk jaar toe en ze worden  voor consumenten steeds antrekkelijker om onze levenskwaliteit te verbeteren. Naast genoemde routinetaken, is ook de potentieel beschikbare zorgfunctie van huisrobots belangrijk. Niet alleen het uitvoeren van allerhande ondersteunde activiteiten zoals voedsel- en medicijn-bezorging, hulp bij persoonlijke verzorging en een handig ‘handje’ bij en rond het bed, maar ook als toezichthouder voor zieke en bedlegerige patiënten. 

Robots in de zorg

Omdat zorgverlening van nature zwaar en arbeidsintensief is, kunnen robots de verzorgers enorm ondersteunen en werk uit handen nemen. Zoals de industriële robots in de fabriek de monotone, zware en saaie werkzaamheden overnamen. We lezen al jaren over robots voor zieken en ouderen. Zeker in Japan waar de bevolking flink is vergrijst, is ‘zorgrobotica’ al tientallen jaren bekend en zijn dit soort toepassingen een normale verschijning. Vorig jaar trok Spanje 6 miljoen euro uit voor 1000 servicerobots voor de zorg van ouderen, niet om de huidige zorgverleners te vervangen maar vooral hun werk te verlichten en zo de arbeidsomstandigheden te verlichten. 

Er lijkt een onstuitbare opkomst van zorgrobots te ontstaan die naast praktische ook ethische uitdagingen oproept. Zeker voor alleenstaanden kan een altijd aanwezige robot behulpzaam zijn, niet allen als handige butler, maar ook om sociale taken te vervullen en de eenzaamheid te verminderen. Er zijn al langer ‘knuffel-robots’ die ontworpen zijn als knuffeldier en kunnen voor minder valide en/of dementerende ouderen ook therapeutische waarde hebben. Daarnaast kunnen zij als ‘hub’ dienen om met hulpverleners of andere personen of vrienden te communiceren. Door machine learning worden zij steeds meer een begrijpend, persoonlijk maatje, kunnen gesprekken herinneren en belangrijke zaken voor hen onthouden. Natuurlijk komt hier de privacy en persoonlijke controle om te hoek kijken: hoe maak je dit soort toepassingen betrouwbaar en kun je als gebruiker altijd ingrijpen als iets fout gaat. 

Robots de oplossing voor alles?

De komst van domestic robots lijkt snel een enorme markt te worden en kan de mens op vele manieren in en om het huis ondersteunen. De zorgrobot kan aan het bed allerlei ondersteunende werkzaamheden uitvoeren maar maakt de zorgverlener niet overbodig. Ook een eenzaam persoon een knuffelrobot geven, is dat een verlichting maar lost het probleem van de sociale eenzaamheid niet op. Zoals altijd is techniek ondersteunend en dienend, maar kan nooit de de functie van de veelzijdige en intelligente mens overnemen. Ook niet de verantwoordelijkheid van een mens, het is immers niet meer dan een slim instrument. En kan niet van iemand houden, om iemand geven of de sociale menselijke zorg overnemen. De sociale en empathische mens zal altijd aanwezig moeten blijven, ook om de veiligheid te borgen. 

Er zijn zelfs ideeën om ‘ethisch zwarte dozen’ te ontwikkelen om als iets misgaat, achteraf te kunnen controleren wat er precies is misgegaan, waarom dat is gebeurd en hoe dit kan worden vermeden. Alle zorgrobots zouden een ‘data-recorder’ moeten bevatten om onzorgvuldig of ongewenst gedrag te kunnen monitoren en te helpen voorkomen. Hoewel het glaasje water of een maaltijd brengen of een huiloproep doorgeven, al een interessante optie is voor de eerste zorgrobots, zal assistentie bij wassen, aan- of uitkleden en in bed stappen voorlopig nog vaak door mensen worden geleverd. Robots kunnen dat voorlopig zeker nog niet veilig en betrouwbaar genoeg doen. Robots komen als helpers in de zorg en de huishouding ons huis binnen. Maar nog lang geen vervangers van de menselijke zorg zelf.  

Photo by FDATA ROBOT on Unsplash

————- Translated by ChatGPT   —————

Are the robots finally coming home?

My first book in 1982 was about robots. About the robots entering the factory. How they could take over heavy and monotonous work in the factory as flexible, mechanical machines. Besides the interested companies for this industrial automation, the study also attracted the attention of journalists who were eager to hear when this type of robots would also start supporting us at home. At that time, however, the home robot was still a dream of the future. But with Apple’s announcement in recent weeks, it seems that future has come much closer. Over the past decades, robotic technology has become available in and around the home: robot mowers and vacuums that quietly and independently take over this boring work from us. Or the pet-like home robots like Amazon’s Astro, which can also watch over and guard the house when you’re away, or Sony’s robot dog Aibo. Finally, the serving robots that we see appearing in more and more hospitality establishments. The idea of robots in our homes and the service sector is not new. But with the advent of new AI speech capabilities, entirely new human communication and usage possibilities emerge. What can we expect in the coming years?

Why robots?

In our continuous progress to make technology make our lives easier and better, the use of mechanical robot technology fits like no other. The ability to partially take over human physical behavior is convenient and economically sensible. A robot never gets sick, doesn’t take days off, doesn’t ask for a raise, and never arrives late. Although we can increasingly deliver knowledge work from our homes, there are still many professions where human ‘hands and eyes’ are needed to perform daily work. Think of hospitality, healthcare, entertainment, and security. Industrial robots have the disadvantage that they can only be deployed in secure industrial environments. Now the mobile robot is coming to both public and private spaces in and around our homes.

If we can make self-driving cars, a similar home, garden, or serving robot should not be a technical problem. Especially if the robot can do its work in well-defined spaces. The game-changer in the current evolution of ‘domestic robots’ is, of course, the development of new speech capabilities, AI, and machine learning. These techniques give robots the ability to not only communicate at a human level but also to learn from data, make decisions independently, and adapt to new situations without human intervention. This suddenly greatly expands the possibilities and allows them to perform tasks that were previously unthinkable due to their complexity and nuance.

Robots in the home environment

The leap from using robots in the home is perhaps the most revolutionary of the current robot development. They can move and perform tasks more accurately – and therefore safely – in a human-inhabited environment. Sensors, cameras, wireless communication, and navigation make them well-controllable movable devices that we can precisely instruct on what to do and what not to do in all kinds of situations. An important aspect lies in the area of personalization and specific adaptations. Even climbing stairs and opening doors is no longer a technical limitation. This allows them to become an integral part of a household.

Home robots can improve and enhance our daily lives in and around the home and have become a broad and attractive market for various innovations. The household market was worth several billion euros worldwide in 2020. Indications of potential growth of ten to twenty percent could make it a hundred-billion-dollar business by 2030. The number of household tasks that home robots can perform ranges from cleaning to cooking and from security to companionship. Usability increases every year, making them more attractive to consumers to improve our quality of life. In addition to the mentioned routine tasks, the potential available care function of home robots is important. Not only performing various supportive activities such as food and medicine delivery, assistance with personal care, and a handy ‘hand’ in and around the bed, but also as supervisors for sick and bedridden patients.

Robots in healthcare

Because healthcare is naturally heavy and labor-intensive, robots can greatly support caregivers in that area and take work off their hands. Just as industrial robots in the factory could take over monotonous, heavy, and boring tasks. We’ve been hearing stories about robots for the sick and elderly for years. Especially in Japan, where the population is aging, ‘care robotics’ has been known for decades, and these types of applications are a fairly normal sight. Last year, Spain allocated 6 million euros for 1000 service robots for the care of the elderly, not to replace current caregivers but mainly to lighten their workload and thus improve working conditions.

There seems to be an unstoppable rise of care robots that, in addition to practical aspects, also raise ethical challenges. Especially for singles, an always-present robot can be helpful, not only as a handy butler but also to fulfill social tasks and reduce loneliness. There have been ‘cuddle robots’ designed as cuddly toys for less able-bodied and/or demented elderly people, which can also have therapeutic value. In addition, they can serve as a ‘hub’ to communicate with caregivers or other individuals or friends. Through machine learning, they increasingly become understanding, personal companions, able to remember conversations and important matters for them. Of course, privacy and personal control come into play here: how do you make such applications reliable and ensure that users can always intervene if something goes wrong.

Robots the solution for everything?

The advent of domestic robots seems to quickly become a huge market and can support humans in many ways in and around the home. The care robot can perform various supportive tasks at the bedside, but it doesn’t make the caregiver redundant. Giving a lonely person a cuddle robot may provide relief, but it doesn’t solve the problem of social loneliness. As always, technology is supportive and serving but can never take over the function of the versatile and intelligent human. Nor can it take over the responsibility of a human; after all, it is nothing more than a smart tool. And it cannot love someone, care for someone, or take over the social human care. The social and empathetic human will always have to remain present, also to ensure safety.

There are even ideas to develop ‘ethical black boxes’ to retrospectively check what exactly went wrong, why it happened, and how it can be avoided if something goes wrong. All care robots should contain a ‘data recorder’ to monitor and help prevent careless or unwanted behavior. Although bringing a glass of water or a meal or relaying a crying call is already an interesting option for the first care robots, assistance with washing, dressing, and getting into bed will often still be provided by humans for the time being. Robots enter our homes as helpers in care and household chores. But they are still far from replacing human care itself.