In de Metaverse komen digitale en fysieke wereld samen. Yin en Yang in harmonie naast elkaar. De Metaverse is niet 3D of 2D, of zelfs niet noodzakelijk grafisch. Het gaat over de dematerialisatie van fysieke ruimte, afstand en objecten. Het digitale deel van de Metaverse is een massaal schaalbaar, interoperabel netwerk van virtuele real-time werelden die we vanuit de fysieke wereld beleven. Synchroon wordt ervaren door een onbeperkt aantal gebruikers met ieder een ‘individueel gevoel van aanwezigheid’ zoals identiteit, geschiedenis, rechten, objecten, communicatie en betalingen. De échte uitdaging is dit virtuele leven net zo betrouwbaar, betrouwbaar en veilig te maken als dat in ons fysieke leven is georganiseerd. 

Augmented Reality

Op de site ‘Spacial Reality’ kwam ik een leuk interview tegen met Valentin Heun, VP of Innovation Engineering van PTC waar ik jaren negentig ook werkte, toen CAD/CAM, lifecycle en digitale productdata samen vloeiden. Uitdagende tijden waarbij 3D ontwerpsystemen steeds beter producten – inclusief hun gedrag – digitaal in het ontwerp-stadium konden beschrijven, uitbeelden en vastleggen in digitale productdefinities. Een enorme datacentrische benadering van een virtuele wereld die de geautomatiseerde fabriek en de huidige productie-industrie mogelijk maakten. 

De techniek van CAD-systemen heeft niet stil gestaan en productie-plants worden op de virtuele tekentafel ontwikkeld, gedefinieerd en gesimuleerd. Een technische variant van de metaverse waar engineers intuïtief control hebben over echte, driedimensionale objecten in de echte wereld. Op afstand onderhoud plegen op draaiende machines. Met Augmented Reality een monteur op afstand ondersteunen met reparatie en de vervanging met reservedelen. 

Twee revoluties

Volgens Valentin zijn er op dit moment twee revoluties gaande: één is ‘web 3.0’, een datagedreven golf van gedistribueerde boekhoudingen op internet, die NFT’s, digitale valuta, slimme contracten en DAO’s mogelijk maakt. De andere revolutie is ruimtelijke computertechnologie. Een ontwikkeling die ons in staat stelt verder te gaan dan de desktop. En ons computergebruik ‘werkelijk een onderdeel’ van ons dagelijks leven te maken. Zó echt, dat computersimulaties niet meer van de werkelijkheid zijn te onderscheiden en een nog nooit vertoonde menselijke beleving mogelijk maakt. Dit is de wezenlijke paradigma verandering die momenteel plaatsvindt. 

In zijn ogen is ruimtelijke computing een revolutie die vergelijkbaar is met de personal computing-revolutie. Voordat er desktop computers waren, waren computers slechts beschikbaar voor experts. Tegenwoordig zitten computers in alles dat in de reële wereld om ons heen aanwezig is. Voor het grote publiek is de computer nog steeds een lastig te begrijpen fenomeen. De informatiewereld is een virtuele wereld, die voor velen lastig voor te stellen is. Iedereen maakt er gebruik van, maar onzichtbare virtualiteit is lastig grijpbaar en dus begrijpbaar.

Diepte

Ruimtelijke computertechniek vereenvoudigt het uitbeelden van die onzichtbare virtuele wereld. Om ons beter voor te stellen wat we berekenen, ontwerpen, simuleren en virtueel testen. De desktop en laptop missen de notie van ruimte volledig. Zelfs een Zoom- of Teams scherm geeft je niet het gevoel ‘in de ruimte’ te zijn van de deelnemende gesprekspartners. Je ‘kijkt’ naar een plat, twee-dimensionaal beeld zonder diepte. Je hebt geen idee waar je bent. 

Chat is ook een 2D ding dat goed past in het desktopparadigma en dus Web 2.0. Een bureaublad waar ik 2D mijn muis kan verplaatsen, mijn agenda kan invullen of een tekst kan gaan uittypen. Perfect voor multitasking, maar het heeft niet de ‘diepte’ van onze echte wereld. Chat mist 3D-informatie. Die 2D-blik in je Zoom of Teams meeting geldt ook voor de fabriek. Je kunt robots zien bewegen en werkprocessen overzien, maar de diepte ontbreekt. Je kijkt er naar, maar bent er niet bij. De desktop staat niet toe werkelijk 3D te werken. Daarnaast kost het heel veel rekenkracht om een 3D beeld via een 2D interface te laten zien. 

Digitale belichaming

Web 3.0 biedt de mogelijkheid die drie dimensionale beleving echt te beleven. Je avatar als de digitale belichaming in die ruimte, van waaruit je om je heen kunt kijken en kunt bewegen. Een portemonnee bij je draagt, een inventaris van eigen goederen en een (soms pseudo-anonieme) identiteit hebt. Een digitale ruimte waar je goederen kunt bezitten met eigendomsrecht vastgelegd in digitale contracten. Een ruimte waar je werkende robots ziet en kunt aanraken. Je geest het gevoel heeft in die ruimte aanwezig te zijn, daar te kunnen bewegen en de ruimte te verkennen. 

Ook een ruimte waar ik als digitale avatar aanwezig mág zijn, die voor mij als avatar veilig en beschermd is. Waar ik integriteit tussen mijn avatar en de ruimte toesta en kan borgen. Een juridische handdruk dat ik als avatar veilig in deze ruimte ben en omgekeerd. De geest blijft continu de vertaler tussen je eigen fysieke werkelijkheid en de 3D ervaring in die virtuele omgeving. Zoals Valentin zegt: “het is jongleren met de geest om in deze ruimtes te kunnen functioneren”. Net als je een drone bestuurt, blijft het moeilijk om de eenvoudige vertaling te maken tussen de joystick en hoe de drone zich door de ruimte verplaatst. 

Intuïtief en alomtegenwoordig

De uitdaging van 3D ruimtes is het besturingssysteem om je door die virtuele ruimte te verplaatsen. Hoe doe je dat gemakkelijk en intuïtief? PTC had met haar 3D-ervaring de achtergrond om ruimtelijk computergebruik verder te ontwikkelen. Om vanuit het perspectief van ontwerper, gebruiker of onderhoudsmonteur die virtuele ruimte in te duiken. Wérkelijk de robot virtueel bij de hand te nemen en te programmeren. Ergens ‘binnenvliegen’ en een defect onderdeel aanraken, losschroeven en vervangen door een spare part. 

Het door PTC ontwikkelde platform maakt dit mogelijk. Direct vanachter een scherm of met hulpmiddelen als brillen en headsets. Naadloos overlopen van een stukje fysieke wereld naar een aansluitende virtuele ruimte. Om te ervaren hoe de uitbouw past bij het bestaande deel. Waar ‘echt’ en ‘virtueel’ steeds meer door elkaar gaan lopen en we niet meer weten waar we ons bevinden. Wat Mark Weiser de computer van de 21ste eeuw noemde: de researcher in de jaren tachtig bij Xerox in Palo Alto die het begrip ‘ubiquitous computing’ bedacht: ‘alomtegenwoordig computergebruik’. Het coole idee dat deze  diepgaande techniek opgaat in het weefsel van de wereld, niet te onderscheiden van de echte wereld. 

Een nieuwe werkelijkheid

De integratie van de Metaverse als ruimtelijke computertechniek is aanstaande. De techniek, de ideeën, de creativiteit, de eerste ervaringen zijn allemaal aanwezig en maken ons als mens zó nieuwsgierig dat te ervaren, dat er ontelbare initiatieven zijn om die nieuwe ‘wereld’ te ontwikkelen, te gebruiken en te beleven. Het complete amalgaam van het digitale en het fysieke. Niet alleen wat betreft digitale identiteit, digitale boekhouding en digitale bezittingen maar ook een digitale beleving in ruimte en gevoel. 

In een eerdere blog ‘de wereld is analoog’ beschreef ik dat de mens, onze wereld en ons heelal fysiek zijn. Zonder fysieke producten als silicon chips, computers, netwerken kan de virtuele wereld niet bestaan. Gebouwd met grondstoffen en fysieke artefacten die wij als creatieve mens hebben bedacht, gedolven, geproduceerd en in werking hebben gezet. En die ons wederom iets fantastisch extra kan geven, dat we nog nooit eerder hebben meegemaakt. We kunnen niet meer zonder die virtuele wereld die we bouwen omdat deze meer en meer zal samensmelten in onze beleving en ervaring. 

Zakelijk gebruik van de Metaverse met Digicorp-labs.

De Metaverse zal – naast gaming en sociale platformen – belangrijk zijn voor industrie en overheid. Voor professionele gebruikers, merken en klanten in het Enterprise-segment. Digicorp Labs ontwikkelt oplossingen en tools voor deze professionele virtuele wereld van diensten en digitale producten waar veiligheid, betrouwbaarheid, legaliteit, privacy, beschikbaarheid, continuïteit en accountability de belangrijkste waarden zijn.

Mobiele, gebruiksvriendelijke applicaties elimineren beveiligingsrisico’s en kosten. Veilig databeheer en kwantumveilige opslag die privacy en vertrouwelijkheid respecteert en de basis vormt voor decentrale toepassingen en diensten. Te verrekenen met moderne cryptocurrencies en vastgelegd in een blockchain boekhouding. Digitaal beveiligd eigendom van documenten en objecten met NFT’s en peer-to-peer-gebaseerde informatie-uitwisseling en bedrijfscommunicatie.

Photo by julien Tromeur on Unsplash