Een bloem is via zijn steel geworteld in de aarde. In zijn leven groeit de bloem op stevige groene of reeds verhoutte stelen. Daaronder groeit een wortelstelsel, groot genoeg om de plant van voldoende water en voedsel te voorzien. Je kunt stelen, bladeren, takken en wortels als de infrastructuur van de bloem zien. Een infrastructuur waarop zich jarenlang een schoonheid van bloemen kan ontwikkelen, gevoed door de wortels en telkens verse bladeren.

Bloemenpracht 

Fotosynthese zorgt dat zonlicht en CO2 samen met het water met mineralen uit de grond, glucose vormt als bouwstof voor de infrastructuur van stelen, stengels, takken en wortels. De bloemen leveren de meerwaarde en zijn de identiteit van de plant. Essentie is dat stuifmeel en stamper uiteindelijk zaden produceren. Daar zorgen de kroonbladeren voor die samen de gekleurde kroon vormen. De kleuren trekken bijen aan met als beloning een beetje honing. Hoe langer de plant bestaat des te meer zaad en dus waarde de bloem nalaat. Nakomelingen als stamboom van de bloem. Het erfgoed van de bloemenpracht.

Een bloem sterft aan het einde van de zomer af. Dat geldt ook voor de kroonbladeren. Afhankelijk van het type infrastructuur van de bloem, zal deze het volgend jaar voortbouwen op bestaande energieleveranciers (groen blijvende planten) of nieuwe energieleveranciers aanmaken (blad afvallende planten). Het gerijpte zaad is intussen op de aarde terecht komen. Via de wind, ingenieuze ‘springmechanismen’ of omdat de zaden verpakt in geurend voedsel door vogels en andere dieren werd verspreid. Denk aan bessen en vruchten, waarin het zaad diep en veilig is opgeborgen om ooit ‘ergens’ op een nieuwe plaats te ontkiemen als erfgoed van de oorspronkelijke bloem.  

De databloem

Er is een vergelijking te maken tussen de wereld van bloemen en planten en de wereld van data en informatie. De databloem. Net als echte bloemen met een infrastructuur die basis en de structuur vormt waarop data ontstaat en wordt verwerkt. Een infrastructuur die energie levert voor de verwerking en de opslag. Databloemen symboliseren de processen en data die op deze infrastructuur worden verwerkt en zijn opgeslagen.

Databloemen die via ‘procesbladeren’ data genereren en in de kern opslaan. Gerijpte data die de assets c.q. het erfgoed van de digitale bloem zijn. Kroonbladeren vallen elk jaar af en vernieuwen zich in de daarop volgende lente. Kroonbladeren moeten immers fris en vers zijn. Zij zijn de zichtbaarheid, aantrekkingskracht en essentie van de plant, de identiteit zelfs. De kroonbladen kun je vergelijken met de processen die rond de datakern van de bloem zijn georganiseerd.  

Elk bloemblad is een proces

De databloem draait om de groeiende hoeveelheid data in het midden van de bloem. Een bloem die alleen maar kan bestaan omdat er een fysieke infrastructuur onder zit, die energie genoeg heeft om de bloem en de processen te voeden en stevigheid heeft om in stand te blijven.

De databloem: Een kern van data omringd door op kroonblaadjes lijkende processen.

Elk bloemblad is een procesgang die vertrekt uit de data en daar weer terugkom. Echter bij elke procesgang ontstaat nieuwe data. Data ontstaan uit eerdere data bij de start van een proces. Data verzameld tijden een procesgang. Of data die via een extern proces is aangeleverd of verzameld. 

Kern van active data

De kern van de databloem zijn actieve data. De processen zijn als bladeren rond die actieve data georganiseerd. Elk proces vertrekt vanuit bestaande data en komt daarin met nieuwe data weer terug. De basis van datacentrisch denken. De processen zullen uiteindelijk – net als kroonbladeren – vergaan en zich vernieuwen. Maar data blijft bestaan en vormt het groeiende erfgoed van de databloem. Data zorgt als vastgelegde data en gerijpte informatie voor nieuwe databloemen. Mits deze ook een stevige, goed gevoede infrastructuur krijgen, geworteld op voedzame bodem.

De databloem is de essentie van datacentrisch denken. De bloem als het symbool van Yin en Yang met bij elkaar behorende data en processen. Met andere bloemen op een gemeenschappelijke infrastructuur. De schoonheid van een enkele databloem of het totaalbeeld van een grote verzameling, elk omringd met zichzelf steeds vernieuwende processen en applicaties. 

Data als asset en erfgoed

Net als bij de echte bloemen, zijn de overblijvende data van de databloem het erfgoed dat we bewaren en hergebruiken. Het resultaat van een verzameling procesbladeren als samengestelde applicatie. Databloemen met historische data van applicaties en processen die allang verdwenen zijn. Het oude poëzie versje ‘bloemen verwelken, schepen vergaan, maar onze liefde, blijft altijd bestaan’ heb ik ooit in een nieuwe vorm gegoten: 

Applicaties verwelken, processen vergaan
Maar onze data, blijft altijd bestaan. 

Dit versje geeft aan dat zowel processen als applicaties, net als kroonbladeren, tijdelijk zijn. Nodig om te zorgen dat data wordt gegenereerd. Voor hergebruik, opslag en als erfgoed. Als de uiteindelijke assets van de bloem en zelfs de plant. Een metafoor voor datacentrisch denken.

—————————     Translated by Chat GPT  ————————–

A flower is rooted in the soil through its stem. Throughout its life, the flower grows on sturdy green or already woody stems. Below, a root system grows large enough to provide the plant with sufficient water and nutrients. You can see the stems, leaves, branches, and roots as the infrastructure of the flower, supporting years of floral beauty, nourished by the roots and fresh leaves.

Floral Splendor

Photosynthesis ensures that sunlight and CO2, along with water and minerals from the ground, form glucose, which is used to build the infrastructure of stems, stalks, branches, and roots. The flowers add value and form the plant’s identity. Essentially, pollen and pistil eventually produce seeds. The petals, which form the colorful crown, facilitate this. The colors attract bees, offering a little honey as a reward. The longer the plant exists, the more seeds it produces, adding to the flower’s value. Offspring represent the flower’s lineage, the legacy of its floral splendor.

At the end of the summer, a flower dies. This also applies to the petals. Depending on the flower’s type of infrastructure, it will either build upon existing energy sources (evergreen plants) or create new energy sources (deciduous plants) the following year. Meanwhile, the matured seeds have landed on the ground. They are dispersed by the wind, ingenious ‘spring mechanisms,’ or animals that spread seeds packaged in fragrant food, like berries and fruits, ensuring the seed is safely stored to eventually germinate ‘somewhere’ in a new place as the legacy of the original flower.

The Data Flower

There is a comparison to be made between the world of flowers and plants and the world of data and information: the data flower. Just like real flowers, with an infrastructure forming the basis and structure upon which data arises and is processed, this infrastructure provides the energy for processing and storage. Data flowers symbolize the processes and data processed and stored on this infrastructure.

Data flowers generate and store data through ‘process leaves’ at their core. Matured data are the assets or the heritage of the digital flower. Petals fall off each year and renew themselves in the following spring, as petals need to be fresh and new. They are the visibility, attraction, and essence of the plant, even its identity. The petals can be compared to the processes organized around the data core of the flower.

Every petal is a process

The data flower revolves around the growing amount of data at the center of the flower. A flower can only exist because of a physical infrastructure beneath it, which has enough energy to feed the flower and the processes and strength to sustain it.

The Data Flower: A Core of Data Surrounded by Petal-Like Processes

Each petal represents a process cycle that starts from the data and returns to it. However, each process cycle generates new data. Data arise from previous data at the start of a process, are collected during a process cycle, or are supplied or gathered through an external process.

Core of Active Data

The core of the data flower consists of active data. The processes are organized like leaves around this active data. Each process begins with existing data and returns with new data. This is the basis of data-centric thinking. Processes will eventually, like petals, decay and renew themselves. But data remain and form the growing legacy of the data flower. As recorded data and matured information, data enable the creation of new data flowers, provided they also have a solid, well-nourished infrastructure rooted in fertile soil.

The data flower embodies the essence of data-centric thinking. The flower symbolizes the Yin and Yang of interconnected data and processes, coexisting with other flowers on a shared infrastructure. The beauty of a single data flower or the overall image of a large collection, each surrounded by ever-renewing processes and applications.

Data as Asset and Legacy

Like real flowers, the remaining data of the data flower are the legacy that we preserve and reuse. The result of a collection of process leaves as a composite application. Data flowers with historical data from applications and processes that have long since disappeared. The old poetry verse “flowers wither, ships decay, but our love will always stay” I once reshaped into:

Applications wither, processes decay
But our data will always stay.

This verse indicates that both processes and applications, like petals, are temporary. They are necessary to generate data for reuse, storage, and legacy. As the ultimate assets of the flower and even the plant. A metaphor for data-centric thinking.