English version: scroll down

Waarom dalende bitcoinprijzen goed nieuws kunnen zijn voor de gewone man

De eerste speculatieve bubbel

In 1637, midden in de Gouden Eeuw van de Nederlandse Republiek – toen Amsterdam het financiële hart van de wereld was en de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) de machtigste multinational aller tijden vormde, met een geschatte waarde die in hedendaagse termen biljoenen dollars zou bedragen – brak de eerste gedocumenteerde speculatieve bubbel uit: de tulpenmanie.

Zeldzame tulpenbollen stegen in prijs tot absurditeit: één bol kostte evenveel als een grachtenpand in Amsterdam. Een kleine groep speculanten werd plots schatrijk met vermogen dat puur uit prijsstijging ontstond, zonder onderliggende productieve waarde. Die fictieve rijkdom dreef prijzen op voor huizen, grond en luxe goederen – ten koste van iedereen die buiten de hype bleef.

Wanneer de bubbel barst

Toen de bubbel in februari 1637 barstte en prijzen met meer dan 90% kelderden, leek dat een ramp voor de speculanten. Maar de bredere economie? Die bleef grotendeels onaangetast. De Gouden Eeuw ging gewoon door. De crash ruimde fictieve koopkracht op, zonder de echte welvaart te schaden – en verminderde de druk op prijzen voor de rest van de samenleving.

Innovatie overleeft de hype

Wat vaak vergeten wordt, is dat achter de tulpenmanie een echte innovatie schuilging. Nederlandse kwekers experimenteerden begin zeventiende eeuw voor het eerst systematisch met veredeling, selectie en kruising van tulpen. Dat leidde tot spectaculaire nieuwe variëteiten, waarvan sommige – de beroemde ‘gebroken tulpen’ – zeldzame kleurpatronen vertoonden die toen nog niet begrepen werden. Die botanische vernieuwing vormde de basis van een bloementeelt waarin Nederland tot op de dag van vandaag wereldleider is.

Net als bij crypto overleefde de technologie de bubbel; wat verdween was niet de innovatie, maar de illusie dat elke nieuwe techniek automatisch onbeperkte waarde genereert.

Bubbels als economisch patroon

Volgens economen als Kindleberger en Minsky ontstaan bubbels typisch door kuddegedrag en kredietgedreven euforie, waarbij fictieve waarde tijdelijk de overhand krijgt – een patroon dat naadloos aansluit bij de huidige cryptomarkt.

Geld uit het niets

Precies deze week (december 2025) schreef de gerenommeerde Amerikaanse econoom Dean Baker – co-director van het Center for Economic and Policy Research – een prikkelend stuk waarin hij crypto vergelijkt met counterfeit money: vals geld dat een kleine groep in staat stelt schaarse goederen op te kopen, zonder dat daar productieve arbeid tegenover staat. En hij juicht de huidige crash toe, omdat die druk van de prijzen haalt voor iedereen die nooit een bitcoin-wallet had.

“To put it simply: there’s more for everyone else.”

De parallellen met de tulpenmanie zijn treffend. Ook nu ontstaat cryptowaarde grotendeels door pure prijsstijging, zonder dat er infrastructuur wordt aangelegd of productiviteit toeneemt. Miljoenen mensen beschikten plots over vermogens “uit het niets” – en kochten daarmee huizen, aandelen en luxe goederen. De ‘gewone man’ – zonder wallet – betaalt de rekening in de vorm van hogere prijzen.

In tegenstelling tot traditioneel geld, dat via centrale banken en kredietverlening de economie binnenkomt, explodeerde de cryptomarktwaarde simpelweg omdat mensen steeds meer wilden betalen. Dat creëerde extra koopkracht zonder maatschappelijke tegenprestatie.

De cryptobezitter versus de gewone man

Baker vatte het scherp samen: crypto werkt functioneel als vals geld. Een kleine groep krijgt toegang tot koopkracht zonder wortels in de reële economie en drijft daarmee prijzen op. Huizen worden duurder in crypto-rijke regio’s, beleggingen onbereikbaar.

Vanuit dat perspectief is de huidige crash – waarbij meer dan 1,2 biljoen dollar aan marktwaarde is verdampt sinds oktober – geen probleem, maar een herverdeling van schaarste. Minder fictieve koopkracht betekent minder druk op prijzen.

Fictieve waarde, echte gevolgen

Opkomend onderzoek wijst op een verband tussen cryptogroei en inflatoire druk via het wealth effect: winsten leiden tot extra consumptie. Dat verband is complex, maar het ondermijnt het idee dat crypto losstaat van de ‘echte’ wereld. Als duizenden miljarden verdwijnen, verdwijnt ook de extra vraagkracht. Dat werkt prijsdempend voor wie nooit meedeed aan de hype.

In klassieke termen (fictitious capital) is cryptowaarde vermogen dat op papier bestaat, maar nauwelijks gekoppeld is aan productieve activiteit. Zodra het sentiment draait, verdampt het. Het verlies klinkt dramatisch – totdat je beseft dat die waarde nooit als loon of investering heeft bestaan. Het was speculatief vermogen dat nu terugvloeit naar nul.

Waarom stablecoins waarschijnlijk winnen

Niet alle crypto is gelijk. Stablecoins – gekoppeld aan bestaande valuta – creëren geen nieuw geld uit het niets, maar digitaliseren en verbeteren bestaand geld: programmeerbaar, grensoverschrijdend en efficiënt.

Daarmee vormen stablecoins (en mogelijk CBDC’s) geen inflatoire factor, maar een technologische evolutie. Ze passen beter in monetaire kaders en ontregelen minder dan speculatieve tokens.

Correctie in plaats van crisis

Misschien is het tijd om de vraag te stellen die zelden wordt gesteld: voor wie was deze waarde eigenlijk waardevol? Voor early adopters en speculanten zeker. Maar voor de grote groep die nooit crypto bezat, betekende het vooral hogere prijzen en grotere ongelijkheid.

Vanuit dat perspectief is de cryptocrash geen collectief verlies, maar een correctie van een scheefgegroeide geldillusie – net als in 1637. De echte innovatie zit mogelijk niet in geld “uit het niets”, maar in geld dat eindelijk écht digitaal wordt, zonder de samenleving duurder te maken.

Historische noot – innovatie en speculatie

De extreme waardering van bepaalde tulpenrassen in de jaren 1630 had te maken met hun zeldzaamheid en onvoorspelbaarheid. De meest gewilde tulpen vertoonden zogenoemde ‘breking’ van kleuren, later veroorzaakt door een virus dat destijds onbekend was en moeilijk reproduceerbaar bleek. Tegelijkertijd ontwikkelde Nederland zich tot een centrum van botanische kennis en plantenveredeling, onder meer rond de Hortus Botanicus in Leiden. Historici benadrukken dat de tulpenmanie niet los gezien kan worden van deze bredere golf van innovatie, kennisdeling en handel — een patroon dat opvallend veel overeenkomsten vertoont met hedendaagse digitale technologieën zoals blockchain.

Photo by Magnus D’Great M

——————-  Translated with ChatGPT  ———————-

The Crypto Crash as a Purchasing Power Correction

Why falling Bitcoin prices may actually be good news for ordinary people

The first speculative bubble

In 1637, in the midst of the Dutch Golden Age—when Amsterdam was the financial heart of the world and the VOC (Dutch East India Company) was the most powerful multinational of its time, with an estimated value that would amount to trillions of dollars today—the first documented speculative bubble burst: tulip mania.

Rare tulip bulbs reached absurd prices. A single bulb could cost as much as a canal house in Amsterdam. A small group of speculators became fabulously wealthy through price appreciation alone, without any underlying productive value. This fictitious wealth drove up prices of houses, land, and luxury goods—at the expense of everyone who remained outside the hype.

When the bubble bursts

When the bubble collapsed in February 1637 and prices fell by more than 90 percent, it appeared disastrous for speculators. But the broader economy? It remained largely unaffected. The Dutch Golden Age continued unabated. The crash eliminated fictitious purchasing power without harming real prosperity—and relieved price pressure for the rest of society.

Innovation survives the hype

What is often forgotten is that a genuine innovation lay behind tulip mania. In the early seventeenth century, Dutch growers began experimenting systematically with breeding, selection, and cross-pollination of tulips. This led to spectacular new varieties, some of which—the famous “broken” tulips—displayed rare color patterns that were not yet understood at the time. That botanical innovation formed the foundation of a flower industry in which the Netherlands remains a global leader to this day.

As with crypto, the technology survived the bubble; what disappeared was not the innovation itself, but the illusion that every new technology automatically generates unlimited value.

Bubbles as an economic pattern

Economists such as Kindleberger and Minsky have long argued that bubbles typically arise from herd behavior and credit-driven euphoria, in which fictitious value temporarily dominates. This pattern aligns remarkably well with today’s crypto markets.

Money out of thin air

Earlier this month (December 2025), renowned American economist Dean Baker—co-director of the Center for Economic and Policy Research—published a provocative piece comparing crypto to counterfeit money: fake currency that enables a small group to buy up scarce goods without contributing productive labor. He openly welcomes the current crash, because it removes price pressure for everyone who never owned a Bitcoin wallet.
“To put it simply: there’s more for everyone else.”

The parallels with tulip mania are striking. Once again, value is largely created through price appreciation alone, without corresponding investments in infrastructure or productivity. Millions of people suddenly gained wealth “out of thin air” and used it to buy houses, stocks, and luxury goods. Ordinary people—without a crypto wallet—ultimately pay the price through higher costs of living.

Unlike traditional money, which enters the economy through central banks and credit creation, crypto market capitalization exploded simply because people were willing to pay ever higher prices. This generated additional purchasing power without any societal counterpart.

The crypto holder versus ordinary people

Baker puts it bluntly: functionally, crypto behaves like fake money. A small group gains access to purchasing power detached from the real economy and uses it to drive up prices. Housing becomes more expensive in crypto-rich regions; investments become inaccessible to those without speculative gains.

From this perspective, the current crash—wiping out more than $1.2 trillion in market value since October—is not a problem but a redistribution of scarcity. Less fictitious purchasing power means less upward pressure on prices.

Fictitious value, real consequences

Emerging research points to a link between crypto growth and inflationary pressure via the wealth effect: paper gains lead to increased consumption. The relationship is complex, but it undermines the idea that crypto exists in isolation from the “real” economy.

When trillions disappear, so does the extra demand they once generated. That has a price-dampening effect for those who never participated in the hype.

In classical terms, crypto wealth represents fictitious capital: value that exists on paper but is barely connected to productive activity. Once sentiment turns, it evaporates. The losses sound dramatic—until one realizes that this wealth never existed as wages, infrastructure, or productive investment. Like tulips in the seventeenth century, the crash removed the illusion without damaging the economic core.

Why stablecoins are likely to prevail

Not all crypto is the same. Stablecoins—pegged to existing national currencies—do not create new money out of thin air. Instead, they digitize and improve existing money: programmable, borderless, and efficient.

As such, stablecoins (and potentially central bank digital currencies) are not inherently inflationary but represent a technological evolution of money itself. They fit more comfortably within existing monetary frameworks and are far less disruptive than speculative, free-floating tokens.

Correction rather than crisis

Perhaps it is time to ask the question that is rarely asked in crypto debates: for whom was this value actually valuable?
For early adopters and speculators, certainly. But for the vast majority who never owned crypto, it mainly meant higher prices and growing inequality.

From that perspective, the crypto crash is not a collective loss but a correction of a distorted monetary illusion—much like in 1637. Not because innovation failed, but because fictitious value reached its limits.

The real breakthrough may not lie in money created out of nothing, but in money that finally becomes truly digital—without making society more expensive in the process.

Historical note – innovation and speculation

The extreme valuation of certain tulip varieties in the 1630s was driven by their rarity and unpredictability. The most prized tulips displayed so-called “color breaking,” later understood to be caused by a virus that was unknown at the time and difficult to reproduce. At the same time, the Netherlands emerged as a center of botanical knowledge and plant breeding, notably around the Hortus Botanicus in Leiden. Historians emphasize that tulip mania cannot be separated from this broader wave of innovation, knowledge exchange, and trade—a pattern that bears striking resemblance to today’s digital technologies, including blockchain.